หลักการอ่านกาพย์ยานี ๑๑
การอ่านกาพย์ยานี
๑๑
มีการเว้นวรรคตอนในการอ่านคือ วรรคหน้าอ่าน ๒/๓
และวรรคหลังอ่าน ๓/๓ เช่น
วิชาเหมือนสินค้า
วิชา/เหมือนสินค้า อันมีค่า/อยู่เมืองไกล
ต้องยาก/ลำบากไป จึงจะได้/สินค้ามา
จงตั้ง/เอากายเจ้า เป็นสำเภา/อันโสภา
ความเพียร/เป็นโยธา แขนซ้ายขวา/เป็นเสาใบ
นิ้วเป็น/สายระยาง สองเท้าต่าง/สมอใหญ่ปากเป็น/นายงานไป อัชฌาสัย/เป็นเสบียง
สติ/เป็นหางเสือ ถือท้ายเรือ/ไว้ให้เที่ยง
ถือไว้/อย่าให้เอียง ตัดแล่นเลี่ยง/ข้ามคงคา
ปัญญา/เป็นกล้องแก้ว ส่องดูแถว/แนวหินผา
เจ้าจง/เอาหูตา เป็นล้าต้า/ฟังดูลม
ขี้เกียจ/คือปลาร้าย จะทำลาย/ให้เรือจม
เอาใจ/เป็นปืนคม ยิงระดม/ให้จมไป
จึงจะได้/สินค้ามา คือวิชา/อันพิศมัย
จงหมั่น/มั่นหมายใจ อย่าได้คร้าน/การวิชาฯ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น